19 Thalassa, thalassa!
Door: WimWetzels
Blijf op de hoogte en volg Wim
17 Juni 2012 | Frankrijk, Parijs
THALASSA, THALASSA!: de zee, de zee!
Dag 17: 16 juni 2012.
Dashboard:
Van: St. Jean d’Angély.
Naar: Royan.
Afgelegde afstand: 65,6 km.
Cockpit Voice Recorder:
Vandaag zal het wet worden, heeft miss Hall in Tillou ons voorspeld. Nou, ze heeft gelijk gehad. Wanneer ik wakker word, hoor ik het al tikken op mijn tentdak, en het gebeurt voor de eerste maal gedurende deze camino, dat ik mijn tent met inhoud in de regen (niet erg hard, maar wel nat genoeg) moet afbreken en op mijn fiets laden. Het verzenden van mijn verslag van gisteren lukt niet, omdat Willem’s wifikaart op een of andere wijze persoonlijk blijkt te zijn, en het kost ons teveel tijd om nog iets met een nieuw te kopen kaart te doen. We vertrekken uit camping Val de Boutonnes, en begeven ons op de route naar de zee. Onderweg, in St. James (echt waar, en dat in Frankrijk), kopen we in een plaatselijk boulangerietje weer wat koeken met veel suiker erin, en een blikje Cola voor de naderende dorst. Het blijft maar dreigen en regenen, dus regenjack aan, dan weer uit, dan weer aan, tot we besluiten om de jacks maar gewoon aan te laten. Het nadeel daarvan is, dat je je te barsten zweet. Na zo’n dertig kilometer klimmen en dalen (het houdt maar niet op) komen we in Saintes, waar we een stempel willen halen in de twee kerken (La Cathedrale en St. Eutrope), maar beide keren is er niemand in de kerk te vinden, ook niet in de refuge, die tegen de Eglise St. Eutrope is aangebouwd. Dan maar zonder stempel verder. We drinken een kop koffie vlakbij de Kathedraal, in een winkelstraat. De eigenaresse van het zaakje knoopt een gesprek met ons aan, omdat ze onze schelpen ziet, en dat is voor een heleboel mensen het teken dat ze met Santiago-pelgrims te maken hebben. Wanneer ze ons helemaal heeft uitgevraagd, is haar onmiddellijke reactie: vous êtes foux (jullie zijn gek). Dat heb ik ook al vorig jaar gehoord, toen ik op vakantie over mijn plan praatte om naar Santiago te fietsen. Véronique Leraillet uit de buurt van Bordeaux heeft precies hetzelfde gezegd in haar franse Duits: Du bist verrückt!
Saintes uit is geen probleem, en we draaien van het zuiden naar het westen, dus naar de Oceaan. Het valt me op, dat het koolzaad hier al behoorlijk geel begint te worden (niet de bloesem, die is allang verdwenen), en dat de zonnebloemen hier ook hoger zijn dan noordelijker. Fien heeft een dezer dagen ergens al een bloem boven de andere in het veld uit zien steken (ze zijn nog pas zo’n 40 centimeter hoog, en dragen dus eigenlijk nog geen bloemen), maar er is er dus één geweest, die Willem en ik dan hebben gemist. Ik hoop zuidelijker in Frankrijk nog in staat te zijn foto’s van bloeiende zonnebloemvelden te maken.
In het dorpje Thézac pauzeren we op het grasveldje bij de kerk om onze lunch (die broodjes en de drank) te nuttigen. Er is een toilet tegen de kerk aangebouwd voor algemeen gebruik, en daar maken we dan maar dankbaar gebruik van. Het wordt een lange dag, want we willen per sé in Royan aankomen, en rond vijf uur ’s middags zijn we er eindelijk. De camping La Triloterie is snel gevonden, en ligt zowat een kilometer van de BAC af. Tenten opzetten, douchen, en naar het Centre Ville om wat te eten: een touristenmenu voor € 13,40: vissoep, filet de rouget (ook weer vis), en ijs na.
Daarna nog even kijken op de boulevard, waar een bandje (type zaate hermenie) staat te spelen voor een heleboel meest jong publiek: La Band de Marans. Ik heb er foto’s van genomen; het is een genot om het plezier van toeschouwers en muzikanten te zien. Na afloop gaan we weer snel naar de camping, want morgen moeten we om 9.30 de veerboot naar Point de Grave nemen, en dus redelijk vroeg op zijn.
Morgen is het een korte fietsdag, want we willen eigenlijk niet verder dan camping Euronat, die Fien en Willem ook wel eens willen zien. Zij zijn de vorige keer langs Euronat gegaan, en in Montalivet gestopt bij camping CHM. We hebben de komende route gezamenlijk bekeken, en zijn tot de conclusie gekomen, dat we over pakweg 8 tot 10 dagen bij St. Jean Pied de Port (de voet van de Pyreneëen zouden kunnen zijn. Mocht het doosje met Spaanse spullen nog niet zijn verstuurd (poste restante naar St. Jean Pied de Port), dan graag maandagmorgen. Kan dat Sietske, of heb je het wellicht al gedaan? Alvast bedankt.
Buen camino.
Blackbox:
Aantal dagen onderweg: 17.
Rustdagen: 2.
Regendagen: 5.
Totaal afgelegde afstand: 1.158,2 km.
Waarvan gefietst: 960,2 km.
Dag 17: 16 juni 2012.
Dashboard:
Van: St. Jean d’Angély.
Naar: Royan.
Afgelegde afstand: 65,6 km.
Cockpit Voice Recorder:
Vandaag zal het wet worden, heeft miss Hall in Tillou ons voorspeld. Nou, ze heeft gelijk gehad. Wanneer ik wakker word, hoor ik het al tikken op mijn tentdak, en het gebeurt voor de eerste maal gedurende deze camino, dat ik mijn tent met inhoud in de regen (niet erg hard, maar wel nat genoeg) moet afbreken en op mijn fiets laden. Het verzenden van mijn verslag van gisteren lukt niet, omdat Willem’s wifikaart op een of andere wijze persoonlijk blijkt te zijn, en het kost ons teveel tijd om nog iets met een nieuw te kopen kaart te doen. We vertrekken uit camping Val de Boutonnes, en begeven ons op de route naar de zee. Onderweg, in St. James (echt waar, en dat in Frankrijk), kopen we in een plaatselijk boulangerietje weer wat koeken met veel suiker erin, en een blikje Cola voor de naderende dorst. Het blijft maar dreigen en regenen, dus regenjack aan, dan weer uit, dan weer aan, tot we besluiten om de jacks maar gewoon aan te laten. Het nadeel daarvan is, dat je je te barsten zweet. Na zo’n dertig kilometer klimmen en dalen (het houdt maar niet op) komen we in Saintes, waar we een stempel willen halen in de twee kerken (La Cathedrale en St. Eutrope), maar beide keren is er niemand in de kerk te vinden, ook niet in de refuge, die tegen de Eglise St. Eutrope is aangebouwd. Dan maar zonder stempel verder. We drinken een kop koffie vlakbij de Kathedraal, in een winkelstraat. De eigenaresse van het zaakje knoopt een gesprek met ons aan, omdat ze onze schelpen ziet, en dat is voor een heleboel mensen het teken dat ze met Santiago-pelgrims te maken hebben. Wanneer ze ons helemaal heeft uitgevraagd, is haar onmiddellijke reactie: vous êtes foux (jullie zijn gek). Dat heb ik ook al vorig jaar gehoord, toen ik op vakantie over mijn plan praatte om naar Santiago te fietsen. Véronique Leraillet uit de buurt van Bordeaux heeft precies hetzelfde gezegd in haar franse Duits: Du bist verrückt!
Saintes uit is geen probleem, en we draaien van het zuiden naar het westen, dus naar de Oceaan. Het valt me op, dat het koolzaad hier al behoorlijk geel begint te worden (niet de bloesem, die is allang verdwenen), en dat de zonnebloemen hier ook hoger zijn dan noordelijker. Fien heeft een dezer dagen ergens al een bloem boven de andere in het veld uit zien steken (ze zijn nog pas zo’n 40 centimeter hoog, en dragen dus eigenlijk nog geen bloemen), maar er is er dus één geweest, die Willem en ik dan hebben gemist. Ik hoop zuidelijker in Frankrijk nog in staat te zijn foto’s van bloeiende zonnebloemvelden te maken.
In het dorpje Thézac pauzeren we op het grasveldje bij de kerk om onze lunch (die broodjes en de drank) te nuttigen. Er is een toilet tegen de kerk aangebouwd voor algemeen gebruik, en daar maken we dan maar dankbaar gebruik van. Het wordt een lange dag, want we willen per sé in Royan aankomen, en rond vijf uur ’s middags zijn we er eindelijk. De camping La Triloterie is snel gevonden, en ligt zowat een kilometer van de BAC af. Tenten opzetten, douchen, en naar het Centre Ville om wat te eten: een touristenmenu voor € 13,40: vissoep, filet de rouget (ook weer vis), en ijs na.
Daarna nog even kijken op de boulevard, waar een bandje (type zaate hermenie) staat te spelen voor een heleboel meest jong publiek: La Band de Marans. Ik heb er foto’s van genomen; het is een genot om het plezier van toeschouwers en muzikanten te zien. Na afloop gaan we weer snel naar de camping, want morgen moeten we om 9.30 de veerboot naar Point de Grave nemen, en dus redelijk vroeg op zijn.
Morgen is het een korte fietsdag, want we willen eigenlijk niet verder dan camping Euronat, die Fien en Willem ook wel eens willen zien. Zij zijn de vorige keer langs Euronat gegaan, en in Montalivet gestopt bij camping CHM. We hebben de komende route gezamenlijk bekeken, en zijn tot de conclusie gekomen, dat we over pakweg 8 tot 10 dagen bij St. Jean Pied de Port (de voet van de Pyreneëen zouden kunnen zijn. Mocht het doosje met Spaanse spullen nog niet zijn verstuurd (poste restante naar St. Jean Pied de Port), dan graag maandagmorgen. Kan dat Sietske, of heb je het wellicht al gedaan? Alvast bedankt.
Buen camino.
Blackbox:
Aantal dagen onderweg: 17.
Rustdagen: 2.
Regendagen: 5.
Totaal afgelegde afstand: 1.158,2 km.
Waarvan gefietst: 960,2 km.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
