8 Aankomsthal

AANKOMSTHAL: ook weer wachten, maar nu op iets anders.
Ik voel nu een heel verschil met toen ik mijn voorbeschouwing schreef. Op 29 juli op de camping in Frankrijk in de schaduw van de voortent, nu – 31 augustus – in Sittard in een relatief koud Nederland. Hier halen we nog nauwelijks de 20 graden, en dat terwijl ik zondagmiddag in Reims in een lekker temperatuurtje op Joep zat te wachten.
Joep heeft mij maandagochtend met mijn rugzakje op de RER naar Parijs gezet, en daar heb ik om 4 uur ’s middags de Thalyss naar Aken genomen. Sietske heeft mij daar ’s avonds van de trein gehaald, en ik ben dinsdagochtend met mijn reservefiets rustig naar Sittard gefietst, wel met pijn in mijn rechter borstkas, maar dat ging toch wel. In de loop van de ochtend vertelde mijn huisarts mij, dat ik daar een breuk had opgelopen in mijn ribben, en dat dat de reden was van de voortdurende pijn. Hoeveel ribben er gebroken zijn, kon hij zo niet zeggen, want daarvoor moest een röntgenfoto worden gemaakt, maar dat hoeft voor mij niet. Of er nu 1 of 2 of 3 zijn gebroken, behandelen is niet mogelijk, en deze breuk kan alleen met rust genezen. Men houdt zo’n 6 tot 8 weken aan voor de genezing, dus wachten maar!
Wat heeft deze camino mij nu gebracht? Ik schreef dat eigenlijk gisteren al. Wat ik ervan verwacht had, is er in 1 week al uitgekomen. Ongezochte contacten met onbekende mensen, in velerlei opzicht, gesprekken met onverwachte uitkomsten, het is allemaal een verrijking geweest van mijn leven.
Ook de reacties hier in Nederland na mijn terugkomst zijn hartverwarmend. Het blijkt dat mensen mij goed hebben gevolgd tijdens mijn reis, en dat de reis door mijn verslagen goed te volgen was. Ik heb de intentie om deze etappe ooit (dit jaar in elk geval niet meer, want mijn ribbenkast zou pas begin november weer genezen moeten zijn) te laten volgen door een nieuwe poging, wellicht in een andere vorm en wellicht met een of meerdere compañero’s. Wanneer dat zover is, worden jullie ongetwijfeld op de hoogte gehouden. Ik bedank de mensen, die gereageerd hebben, allen voor de warme reacties op deze pagina en de telefoontjes naar Sietske. Dat doet echt goed!
Tot een volgende keer, en dan weer: Buen camino!
Pelgrim Wim.